Taurine

wzór strukturalny cząsteczki tauryny, zwracają
uwagę grupa sulfonowa i grupa aminowa

Tauryna - aminokwas, po raz pierwszy wyodrębniony przez Tiedemanna i Gmelina (Niemcy) w 1827 roku z żółci bydlęcej. Swoją nazwę zawdzięcza greckiemu słowu taurus, co znaczy: „byk”. Odkrycie tauryny nie miało szczególnego znaczenia aż do momentu, kiedy w 1970 roku uczeni wykazali, że jest ona niezbędnym składnikiem pożywienia kotów. Z powodu jej braku u zwierząt rozwijała się ślepota oraz pojawiały poważne problemy z czynnością serca.

Tauryna jest β-aminokwasem (grupa aminowa i sulfonowa są rozdzielone 2 atomami węgla) i nie zawiera atomów asymetrycznych, a więc nie ma izomerów L i D. Tauryna jest to aminokwasem niebiałkowym, czyli nie bierze udziału w budowie białek. Zawiera siarkę w grupie tiolowej i posiada specyficzną rolę fizjologiczną. Wykazuje dużą aktywność biologiczną i jest nieodzowna dla prawidłowego funkcjonowania organizmu człowieka. Tauryna jest aminokwasem względnie egzogennym i może być wytworzona w organizmie niewielkich ilościach przez degradację cysteiny

Ile powinno wynosić spożycie tauryny?

Dzienne zapotrzebowanie na taurynę szacuje się na ok. 60 mg. W dawkach suplementacyjnych, jako uzupełnienie diety, spożycie tauryny do 500 mg jest całkowicie bezpieczne. Wyeliminowanie niedoboru tauryny w organizmie jest konieczne również dlatego, że zastąpienie jej inną substancją jest niemożliwe, jako że tauryna wpływa na liczne, życiowo ważne fizjologiczne i biochemiczne procesy w komórce. Dieta wegetariańska i wegańska może sprzyjać niedoborowi tauryny.

Naturalne źródła tauryny

W naturze bogate źródła tauryny znajdziemy w ostrygach, mięsie, rybach, serwatce i niektórych roślinach strączkowych jak groch czy soczewica. Taurynę znajdziemy również w mleku matki.

Stężenie tauryny w mięsie waha się od 30-200 mg/ 100g. Najwięcej jest jej w mięsie indyczym, a najmniej w mięsie kurzych brojlerów. Bardzo dużo tauryny znajduje się w owocach morza - w bezkręgowcach morskich 300-800 mg/g - oraz w rybach (50-200mg/100g).

Nasz organizm wytwarza niewielkie ilości tauryny w wątrobie, mózgu, jelitach i mięśniach szkieletowych, z przekształcenia innych egzogennych (siarkowych) aminokwasów, głównie cysteiny.

Korzyści ze spożycia tauryny

Spożycie tauryny wpływa korzystnie na ośrodkowy układ nerwowy. Przypisuje się jej funkcje neuroprzekaźnika. Jest m.in. agonistą receptorów GABA typu A.

Tauryna bierze udział w mechanizmie termoregulacji, wykazując działania hipotermiczne oraz nasila podstawowe wydzielanie wazopresyny i oksytocyny w części nerwowej przysadki przez pobudzenie receptorów GABA-ergicznych.

Tauryna poprawia funkcje poznawcze i pomaga w nauce poprzez poprawę metabolizmu komórek glejowych, a pośrednio, wszystkich neuronów. Wysokie stężenie tauryny występuje w rozwijającym się mózgu i spada zaraz po zakończeniu procesu rozwoju.

Tauryna spełnia w organizmie szereg korzystnych funkcji, do których zalicza się:

Tauryna chroni komórki przed uszkodzeniami wywołanymi przez niektóre metale ciężkie, zaś ekspozycja organizmu na te metale, np. ołów, zmniejsza stężenie tauryny w osoczu.

Stwierdzono również, że niedobór tauryny u noworodków ludzkich zakłócał wchłanianie witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, między innymi poprzez jej wpływ na sprzęganie kwasów żółciowych. Tauryna wspomaga trawienie i wchłanianie tłuszczu i wszystkich witamin rozpuszczalnych w tłuszczach.

Poza tym tauryna poprawia transport kreatyny do mięśni i wzmacnia siłę skurczu serca.